Het was vroeg dag! Om op tijd op de luchthaven Eindhoven te zijn ging onze wekker al om 04:15 uur. En ik kan zeggen dat dat echt vroeg is. Maar voor een goed doel. Want het was eindelijk zover. Onze trip naar Fuerteventura samen met Sandra en Bowine. Om even voor 5 uur zaten we in de auto, die natuurlijk helemaal volgeladen was, op weg naar de luchthaven. Het ritje naar de luchthaven duurde ongeveer 1,5 uur. Het was best al wel druk op de weg. En dat voor een zaterdagochtend. Bij de luchthaven hadden we van te voren een parkeerplek gereserveerd voor een week. Een best wel luxe plek omdat het recht tegenover de vertrekhal was en wel geteld een minuut lopen. Bowine en Sandra waren inmiddels ook gearriveerd en konden we gaan inchecken. Bij de TUI-balie was het niet druk en waren we direct aan de beurt. Alle koffers inchecken. Sommige van ons zaten al aan het maximum gewicht van 20 kilo. Onno zijn kitespullen moesten via odd-lugage ingechecked worden en moest een extra bedrag van 40 euro voor betaald worden. Door de security-check en toen was het eindelijk tijd voor een kop koffie. Het was net 7 uur geweest. Boarden was om 10 over 8. En ook dat verliep voorspoedig.

De vlucht zelf verliep voorspoedig. Er was een tussenlanding op Lanzerote. Daar kwamen we even na 12 uur in de middag aan. Alle passagiers die dit als eindbestemming hadden konden uiitstappen en dat was net iets meer dan de helft. De piloot had gehoopt om binnen 20 minuten weer op te kunnen stijgen maar de luchtverkeersleiding dacht daar anders over. Die hield ons gewoon aan het schema en dat betekende 45 minuten wachten. Rond 13:15 uur ging de reis weer verder. Slechts een vlucht van 20 minuten. Vliegtuig ging niet hoger dan 6000 voet. Er stond al behoorlijk wat wind, dus Onno was al aan het stuiteren in het vliegtuig. Het was zo druk op het vliegveld dat er geen trap en geen bus beschikbaar was. Na ongeveer een kwartier konden we eindelijk uitstappen. Normaal gesproken kon je dan in de aankomsthal zo doorlopen maar dat is in tijden van Corona toch anders. Je mag het land pas in als je 48 uur van te voren via de website van de Spanish Health en Travel organisatie een QR-code hebt aangevraagd. Dat hadden we natuurlijk allemaal geregeld. Nadat de QR-code was gescant konden we doorlopen richting de bagageband. In de verte zagen we lange rijen staan bij de autoverhuurbedrijven. We hadden een reservering bij een Duits verhuurbedrijf. Onno is daar alvast heengelopen en de rest heeft de bagage opgepikt. Overal stonden hele lange rijen maar bij het bedrijf waar wij de auto moesten ophalen viel het gelukkig mee. Binnen een half uur konden wij naar onze auto lopen. Een C3 family auto. Op naar Corralejo waar we bij Hesperia Bristol een week gaan vertoeven. Onze kamers zitten aan het zwembad en naast elkaar. Helemaal goed. Bowine, Sandra en ik zijn gaan lunchen bij de poolbar en Onno is gaan surfen bij Flagbeach.

In de avond zijn we het dorp ingelopen. Het was enorm druk in het dorp. Zo druk hebben wij het hier nog nooit meegemaakt. Vooral heel veel Engelsen.We zijn uiteindelijk bij Oscars Tapasbar gaan eten. En dat was heerlijk.